Ik heb gevochten en gehuilt.
Dingen gedaan waar ik niet achter stond.
Ik heb mijzelf overgegeven en mijn emotie uit moeten zetten.
Heb zoveel gezien en gevoeld, dat ik een trauma voor het leven heb.
Waar dromen normaal zijn bij het slapen, heb ik nachtmerries.
Ik ben beschadigt en gebruikt.
Het leek wel of ik een boksbal was.
Ik ben zo vernederd dat mijn gedachtes alleen uitgaan naar duisternis.
Je voeld je helemaal alleen.
Elke dag sta ik met moeite op.
Met een gedachte dat iemand steeds achter mij aan zit.
Een persoon die mij wil opsluiten, en mij het leven niet gunt.
Mijn wonden zijn genezen en veranderd in littekens.
Maar soms voelen de litekens weer als wonden.